Dit is mijn laatste bereik van de strandpubliceren Saoedi-Arabisch Voetbalelftal Thuisshirt en Belgisch Voetbalelftal Thuisshirt ik ben verdrietig.
Ten eerste wil ik een groot woord geven aan u dankzij de nieuwe balans en het bereik van de strandorganisatie. Ze hebben ons echt alle methode verslaafd en de ervaring zoveel veel meer geweldig gemaakt. Zeg je bedankt!
Mijn meest recente video’s
4 minuten staande kerntraining voor hardlopers
Standing ABS -training die u thuis kunt doen. Geen apparaten kernoefeningen die u kunt opstaan voor of na een run. Snelle tutorial over 5 trainingbewegingen voor een sterke kern en om uw evenwicht te moeilijkheden.
Meer video’s
0 seconden van 4 minuten, 31 seconden
Volgende
Toen was ze weg – boekrecensie
04:20
Live
00:00
08:21
04:31
En ik moet ook een schreeuw geven om zowel onze cam -persoon als en zijn bemanning te schreeuwen. Ik weet zeker dat het niet eenvoudig was om in een busje te leven met 12 luide, stinkende vrouwen (of 1 echt luide stinkende vrouw uit Californië en haar vrienden).
Jack had een fascinerende visie voor onze pre-race groepsschot en ik was uitgesproken over het terugdringen van dit idee. Maar dit is precies hoe het uitkwam …
(Bron: pixelwiremedia.com / rtbrelay.com)
Toen we voor het laatst spraken, had ik net mijn 2 uur 8 miler in het pikzwart overleefd en de rest van mijn busje voltooide hun runs.
Van daaruit gingen we naar het volgende dienstgebied om te proberen en te slapen.
Tegen die tijd was de zon zo goed en het was moeilijk om in de herfst te slapen, maar we slepen allemaal. Sommigen van ons vielen in slaap.
Sommigen van ons hadden een giechelviering op het dakbedekking van het busje.
We eindigden elk op de stoelen waar we vanaf het begin van de race in begonnen zijn. Anne en ik stond zowel achterin als geknuffeld.
Ik heb hier een beetje in slaap gezet, net zo goed en toen was het tijd om op te staan, voorbereid te worden en op te gaan! We gingen naar een regionale Dunkin Donuts voor ijskoffie. Uiteindelijk kreeg ik wat donutgaten voor het busje om te delen.
Ik had echter grote buikproblemen en realiseerde zich dat donuts misschien geen geweldig idee zijn. Ik ging terug en kreeg een sandwich van eieren. Ik gooide ook de koffie weg, omdat mijn buik een puinhoop was. Gelukkig heb ik Immodium ingepakt en dat hielp veel.
Voor mijn laatste been dacht ik dat ik iets moest eten, dus ik pakte een banaan.
Ik was echt doodsbang dat ik buikproblemen op mijn run zou hebben en er zijn geen badkamers in het programma en uitgaan in een veld of iets is automatische diskwalificatie.
We hebben allemaal serieus besproken wat we zouden doen als iemand hun broek zou schenden. Het was echt.
We wachtten op de laatste hardloper van Van 1 om het in het shift -gebied binnen te brengen.
Daar is ze!
Tina pakte de snaparmband en racete ongelooflijk snel weg!
Ik zat achter haar aan en wachtte over het algemeen gewoon in de Porta -potje tot het mijn beurt was.
Mijn laatste etappe was 6,77 mijl met een landelijke buurt. Mijn benen waren helemaal dood van mijn “snelheidswerk” midden in de nacht. Mijn quads voelden ook ongelooflijk strak aan en ik had een enorme blaar onder mijn enorme teen gekregen op mijn allereerste etappe van de race (ik was zo bang tijdens het nachtbeen dat ik me niet herinnerde dat het pijn deed!).
Mijn doel voor het laatste been was om 1.) mijn broek niet te poepen 2.) Ren het hele ding
Ik vertelde mijn team dat ik de avond ervoor mijn hart had uitgeschakeld en dat ik niet snel zou zijn voor dit laatste been. Ik heb gewoon genoegen genomen in het landschap om mezelf af te leiden van mijn schreeuwende quads. Gelukkig voor mij huizen aan de oostkust zien er anders uit dan Californië, dus ik heb mezelf afgeleid door ze te inspecteren.
6.77 mijl – Typische snelheid 8:59
Mile 1: 8:55
Mile 2: 8:33
Mile 3: 8:46
Mile 4: 8:57
Mile 5: 9:31
Mile 6: 9:16
.77: 8:58
Ik heb mezelf een “B” voor dit been beoordeeld – elke vorm van veronderstelling waarom?!
Scroll naar beneden om de walgelijke reden te Aston Villa FC Thuisshirt zien …
Overdracht bij Theodora!
Niets bijzonders aan mijn laatste been. Ik voelde mijn blaar zowel erger als erger worden totdat ik de pijn gewoon omarmde als afleiding van mijn schreeuwende quads. Toen voelde ik het pop! Rond mijl 4. Ja, ik voelde het zowel als alles uit een slijk slijk. Het was walgelijk.
Toen ik klaar was, trok ik met tegenzin mijn sok uit om de schade bloot te leggen.
Dus, mijn laatste been krijgt een “B” voor Blister.
Daarna veranderde ik en ademde ik een enorme zucht van opluchting dat mijn deel zo goed was gedaan als ik misschien gewoon plezier zou hebben in de rest van de dag!
We applaudisseerden in de rest van ons team en kregen een derde wind van energie!
Ik vond het echt leuk om ook door Massachusetts te rijden! Ik zag zo veel nieuwe locaties op deze reis.
(Bron: pixelwiremedia.com / rtbrelay.com)
Tijdens Anne’s been …
(Bron: pixelwiremedia.com / rtbrelay.com)
Blijkbaar heb ik dit op een gegeven moment ook gegeten …
In een ploegendienst wacht op Elizabeth …
Hier wachten we aan de kant van de weg op onze laatste hardloper Ashley om voorbij te vinden. Er waren zo veel prachtige gebieden waar we doorheen renden!
Uiteindelijk zagen we Ashley voor haar laatste duw en gingen we naar het strand om haar daar tevreden te stellen. Het was ongelooflijk om tot slot het strand te bereiken!
We renden allemaal met de oppervlaktelijn samen!
WEEM BALANCE!
Wat ongelooflijk ongelooflijk aan dit team was, is dat ik niet iedereen begreep vóór deze race. Het is niet alsof we allemaal collega’s of oude universiteitsruimten zijn – de helft van deze vrouwen die ik nog nooit eerder had tevreden. Maar iedereen werkte echt als team. We werden uiteindelijk levenslange vrienden in 48 uur.
Direct nadat onze groep schot Van #2 rechtstreeks op weg was naar het eten en biertenten. We hadden honger en hadden de hele dag geen echte maaltijd gehad!
Rennen is zo’n privésport, die zoiets als een estafette doet, de dynamiek. Ik had de allerbeste tijd van mijn leven!
Hoewel ik bijna een paniekaanval had op mijn nachtrun, zou ik dit opnieuw in een seconde doen. Ik had zo zo leuk.
Nu onderzoek ik naar andere relais, omdat ik niet wil dat dit leuke high -feeling eindigt!
Ik vond het leuk om zoveel tijd met vrienden door te brengen, ik krijg niet zo vaak te zien.
Ik vond het leuk om nieuwe vrienden te maken.
Ik vond het leuk om mijn hart eruit te rennen.
Ik vond het leuk om nieuwe delen van de Verenigde Staten te zien die ik nog nooit eerder heb bekeken –
En in staat zijn om met hen te rennen!
Elke seconde voelde ik me alsof ik een ervaring had als ik het fantastisch had. Ik mis mijn vrienden – wanneer zijn de volgende meisjes?!
Stuur me het werkboek
Opslaan
Delen is zorgzaam!
Deel
Tweeten
Pin
Deel
Deel